Nature Beyond Limits: campertrip Californië

Als Louie en ik, natgeregend door de waterdamp, samen omhoogkijken naar het natuurgeweld van de 97-meter hoge Vernal Fall, schiet Wendela een foto voor de eeuwigheid. Ik realiseer me voor het eerst echt goed: Ons kleine mannetje is de gids van hét avontuur van ons leven. 

Louie is anderhalf als we besluiten om ons huis zes maanden te verhuren en naar Californië af te reizen. Een vernieuwende bewegingstherapie en een gedroomde campertrip brengen ons naar de andere kant van de wereld. De uitdaging van het reizen met een kind met een motorische beperking houdt me al vanaf de diagnose bezig. Onze journey naar Amerika wordt gelijk de eerste grote beproeving. Kunnen we in de toekomst blijven reizen met ons zoontje? En hoe (positief) is de invloed van natuur(beleving) op zijn ontwikkeling en welzijn?

Californication

Het is klaarlichte dag. Ik kijk uit het vliegtuigraampje, precies op het moment dat we over de Golden Gate brug San Francisco naderen.  Een paar uur later rijden we in onze Amerikaanse bak over diezelfde iconische rode brug naar Mill Valley. Geheel in stijl, Bruce Springsteen over de speakers. Alles ervaar ik hier bewust anders. Het heldere warme licht. De verse geuren van de lente. Het zwaar ademende geluid van de oceaan. Natuur, overal waar je kijkt. Het gevoel van ruimte. Vrijheid. Ónze vrijheid. In één keer glijdt de gevangenis van de donkere Nederlandse winter van ons af. Onder mijn zonnebril een niet te onderdrukken glimlach van levensgeluk. Ik betrap mezelf op een high van het Novelty effect. Een cocktail van adrenaline, een jetlag en gezonde spanning voor een nieuw avontuur, maakt zich meester van mij.

On The Road

Ik ben trots op Louie, na drie intensieve weken vol neuromovement therapie. is Eindelijk is de dag aangebroken voor onze roadtrip: 4.000 kilometer dwars door Californië. Ons huis op wielen is een camper van wel 7.5 meter. Gelukkig zijn de wegen, net als alles in Amerika, groot. Met gespeelde zelfverzekerdheid achter het stuur, gaan we op pad. Bij de Wallmart gooien we onze camper vol met eten en kopen we een passend autostoeltje die wél past. Net als een goede kinderwagen, draagzak, zitstoeltje, muziekbox en een databundel een must-have aan boord. Een slingerende snelweg brengt ons richting Big Sur, een dunbevolkte wildernis waar Highway 1 langs de kust het spectaculaire decor is van bijna elke roadtrip. De schemering zet snel in. De zon zakt achter de horizon weg. Gedesoriënteerd in het donker zoeken we onze kampeerplek, en wordt de harmonie in de camper voor het eerst op de proef gesteld.

Wildwonderland

De volgende ochtend worden we alle drie zielsgelukkig wakker te midden van een aantal Redwoods, oftewel kustmammoetbomen, grote vriendelijke reuzen die wel 100 meter hoog kunnen worden. Californië stond voor aan de rij toen Moeder Natuur de natuurwonderen verdeelde over het aardoppervlak. Dat natuur hier indrukwekkend is, is een understatement. Alles is groot, groter, grootst. De koude kustwateren met kelpwoud is de habitat voor de blauwe vinvis en witte haai. Metershoge golven slaan stuk op kliffen die recht uit de oceaan omhoogrijzen. Verlaten zandstranden vol drijfhout en rotsen, zo ver het oog rijkt. Landinwaarts doemen de Redwood bossen op, waarvan Muir Woods en Pffeiper State Park de mooiste zijn op onze route. Dit zijn de laatste restanten van wat ooit een uitgestrekt (gematigd) regenwoud was, die onderbroken van Zuid-Californië tot aan Oregon rijkte.

Op één van onze vele hikes struinen we langs een kraakhelder riviertje vol forel en zalm. Voor ons neus denkt een familie roe deer ongezien het water over te steken. Als de kleine overdag slaapt, trekt papa er op uit voor een nieuwverworven passie: trailrunning, in de stiekeme hoop om een zwarte beer of poema te spotten.

 We voelen ons nederig en gelukkig door de wilde natuur en vele landschappen die Californië rijk is. Het Sierra Nevada gebergte spant de kroon. Te midden van een bos vol Giant Sequoia’s, de grootste bomen op Aarde, lopen we met Louie op mijn rug door smeltende sneeuwvelden. Louie spot een eekhoorn die langs een stam omhoog rent en is zichtbaar gebiologeerd. Op pad is Louie in zijn sas en leergierig, zo herkent hij inmiddels watervallen en begint spontaan te lachen bij het voorstel om te gaan “hiken”. Het is genieten om de wereld door zijn ogen te beleven. Life is good. En we wanen ons zowaar voor het eerst een normaal gezin op reis.

Natuur zonder grenzen

In Yosemeti National Park valt het kwartje. Natuurbeleving in Amerika is voor iedereen. Kilometerslange toegankelijke wandelpaden brengen jong en oud langs hoogtepunten zoals El Capitan, Yosemeti Falls en aan de voet van Half Dome. Elk park en natuurcamping is uitgerust met geëgaliseerde plateaus voor camper of tent, aangepaste royale toilet- en douchevoorzieningen, rolstoel-toegankelijke wandelpaden, en speciale parkeerplekken. De mensen die wij tegenkwamen waren heel solidair en behulpzaam. Je kan veel van Amerikanen vinden, maar de natuurparken zijn er heel toegankelijk gemaakt voor mensen met een fysieke beperking. Dat kan, en moet beter in Europa.

 Na onze bijzondere family-hike naar de Vernal Falls, beloof ik Louie het zien van de hele wereld. Ons mannetje is dé inspiratie voor Moving Beyond Limits, een levensfilosofie die vooruitkijkt naar wat wél kan. De komende jaren willen we als gezin veel mooie reizen blijven maken en hopen daarmee anderen te inspireren met de boodschap: avontuur en natuur zijn voor iedereen.