Dwars door Nationaal Park Drentsche Aa

Afgelopen weekend heb ik samen met mijn vader en mijn zus twee etappes (Groningen-Zuidlaren-Rolde) gelopen van het Pieterpad, met als belangrijk doel om het Pieterpad rolstoeltoegankelijk te maken.

We begonnen onze reis op Groningen Centraal. Ik keek erg uit naar deze trip omdat ik de iBOT van 2KERR mocht uitproberen. Wat deze rolstoel zo bijzonder maakt, is zijn 4x4 drive stand, waardoor hij makkelijk door ruig terrein kan manoeuvreren. Deze stand was voor de eerste 5 km nog niet echt nodig omdat het allemaal goed geasfalteerde wegen waren. Na ongeveer twee uur lopen vonden we het tijd voor lunch. Omdat we niet zo goed voorbereid waren, hadden we geen lunch meegenomen en moesten we op zoek naar een leuk plekje langs de route. Gelukkig kwamen we snel een geweldig restaurant tegen, namelijk Paviljoen Sassenhein, met een prachtig terras met uitzicht op het water.

Na de lunch was het eindelijk tijd om echt het bos in te gaan! Dit vond ik best spannend omdat ik toch vaak dacht, wat als ik vast kom te zitten? Wat als ik omval? Met de iBOT heb ik dit probleem niet. De 4x4 werkt perfect. Eerlijk is eerlijk, ik kwam een paar keer vast te zitten in de modder, maar dat kwam meer door vermoeidheid. Alvast een tip voor als jij dit ook wilt gaan doen: neem voldoende rust, zelfs in een rolstoel word je moe van een hele dag rijden. Na ruim 20 km te hebben gelopen, waren we eindelijk bij onze B&B in Zuidlaren.

Deze plek vond ik fantastisch, ten eerste omdat we geweldig werden ontvangen door onze gastvrouw Vicky, en nog veel belangrijker, alles was volledig aangepast, van de wc tot aan het aanrecht. Neem maar van mij aan dat het moeilijk is zulke rolstoelvriendelijke accommodaties te vinden. De volgende dag, na een heerlijk ontbijt, gingen we op weg naar Rolde. Helaas regende het flink, maar dat mocht de pret niet drukken.

 Op deze tweede dag werden we vergezeld door Luc, een vrijwilliger van de Stichting Pieterpad. Het was mooi om te horen hoe enthousiast en gepassioneerd hij praatte over de natuur en de wandelroutes die hij had gelopen. Na ongeveer 3 km stedelijk gebied en een laatste kopje koffie bij Café De Drentse AA, gingen we de natuur in. Ik vond het indrukwekkend, het mooie Drentse landschap. Met een beetje fantasie leek het wel alsof we in The Lord of the Rings waren. Oké, toegegeven, heel veel fantasie, maar het punt blijft: ik vond de natuur erg mooi. Door de hevige regenval waren er behoorlijk grote modderplassen. Dit was een behoorlijke uitdaging, maar met wat hulp ging dit prima. Het laatste gedeelte was vooral een pad door de heide. Dit was heftig voor de iBOT, maar ook dat trok hij. Eenmaal in Zuidlaren maakten we met z'n allen een foto bij een Drents hunebed.

Vorige
Vorige

Willem is moving beyond limits

Volgende
Volgende

Het hoge noorden zonder drempels